Leczenie uszkodzeń łąkotek

Łąkotka w stawie kolanowym człowieka ma niebagatelne znaczeni. Ten mały element możemy sobie wyobrazić jako nasączoną gąbkę, która przesuwa się w zależności od wykonywanego przez kończynę ruchu. Pełni rolę amortyzatora i niweluje wszelkie naciski i obciążenia. Pozwala na uniesienie ciężaru pięciokrotnie większego niż ciężar ciała podczas zwykłego chodzenia. Przy intensywnym ruchu natomiast, jaki wykonują sportowcy, ten ciężar jest nawet dwudziestokrotnie większy. Oczywistym jest, że przy ciągłym ruchu łąkotki się zużywają, ulegają różnym uszkodzeniom, dlatego ratuje się je na wszelkie sposoby. Można je zszywać, odtwarzać, zespalać, ważne jednak, by je zachować, ponieważ są niezbędne.

Całkowicie zniszczone łąkotki, które uległy zwyrodnieniu i już nie spełniają swojej funkcji, w dzisiejszych czasach przeszczepia się. Urazy łąkotek dzieli się na kilka kategorii. Mogą to być uszkodzenia skośne, poprzeczne, podłużne, poziome, brzeżne czy też pionowe. Każdy typ kontuzji ma inną charakterystykę i wymaga oddzielnego, indywidualnego podejścia. To lekarz podejmuje decyzję o sposobie leczenia w zależności od charakteru uszkodzenia. Najpierw są próby odciążenia, zabiegi rehabilitacyjne, odpoczynek, przyjmowanie leków przeciwzapalnych. Najczęściej jednak, gdy takie leczenie zachowawcze jest nieefektywne, dochodzi do operacji.

Wtedy po wykonaniu prześwietleń potwierdzających trwałe uszkodzenie, dokładnym poznaniu możliwości organizmu pacjenta wybiera się metodę naprawczą.